Prowadnica wiertnicza

Po spozycjonowaniu implantów na modelu szczęki należy zadbać o to aby w rzeczywistym obiekcie (szczęka pacjenta) wywiercono otwory we właściwych miejscach. "DDS-Pro" umożliwia wygenerowanie modelu specjalnej pokrywy na zęby o zadanej grubości zwanej dalej "prowadnicą wiertniczą". W miejscach gdzie umieszczany będzie implant, prowadnica wiertnicza posiada nadlewy z otworem, w którym umieszczana jest tuleja wprowadzająca wiertło. Prowadnica wiertnicza staje się realnym obiektem dzięki możliwości drukowania modelu z "DDS-Pro" na drukarce 3D. To właśnie wydrukowana prowadnica wiertnicza zapewnia komfort procesu wykonania otworów w szczęce pacjenta, dzięki otworom pozycjonującym wiertło, a właściwie tuleję w której przemieszczać się będzie wiertło.

Przejdź do zakładki Wiercenie. Zanim przystąpisz do wygenerowania prowadnicy wiertniczej sprawdź czy implanty umieszczone na modelu znajdują się w bezpiecznej odległości od siebie - przycisk "Sprawdź bezpieczne strefy". Jeśli jakieś implanty znajdą się zbyt blisko siebie wyświetlony zostanie stosowny komunikat.

Pierwszym krokiem jest wyznaczenie płaszczyzny bazowej i regionu dla prowadnicy wiertniczej. Kliknij przycisk "Wybierz punkty regionu prowadnicy wiertniczej". Program poprosi o wskazanie prawym przyciskiem myszy trzech punktów określających płaszczyznę bazową.

Oczywiście pozycję każdego punktu możesz poprawić w dowolnej chwili. Następnie wskazując kolejne punkty prawym przyciskiem myszy zbuduj wielokąt obejmujący implanty i kilka sąsiednich nieregularnych kształtów, np. zebów. Pełnią one stabilizatorów pozycji dla wydrukowanej prowadnicy wiertniczej.

Obróć teraz widok tak aby sprawdzić czy wielokąt obejmuje implanty i zęby.

Na rysunku powyżej widać, że wielokąt został zbudowany na przeciwnej stronie płaszczyzny bazowej niż powinien. Aby naprawić tę sytuację użyj przycisku "Odwróć krunek". 
 

Ciągle nie jest to jednak właściwa pozycja, ponieważ płaszczyzna bazowa powinna znajdować się ponad wszystkimi elementami. Nie powinna ich przecinać. Skoryguj to zmieniając wartość parametru "Przesunięcie". 
 

Ostatnie parametry, które możesz zmienić zanim wygenerujesz prowadnicę wiertniczą to jej grubość oraz wysokość. Im większa grubość tym bardziej sztywna jest wydrukowana prowadnica wiertnicza. Wysokość dobiera się doświadczalnie. Można przyjąć zasadę, że im mniejszy wyznaczony region tworzenia prowadnicy wiertniczej tym większa powinna być wyskość. Po ustaleniu parametrów kliknij przycisk "Stwórz prowadnicę wiertniczą" (przycisk staje się aktywny po ustawieniu nie mniej niż 5 punktów). Po kilkunastu sekundach obliczeń program powinien wygenerować obiekt wyglądający mniej więcej tak jak na rysunku poniżej: 

It appears as a new object in the "Objects 3D" tag. Pay attention to the made holes. Their diameters are equal to the diameters of the "Insert" elements of each of the implants. Using the context menu (right mouse button) you can export it in a STL format, which is 3D printer-friendly.

Figuruje on jako nowy obiekt w zakładce "Objekty 3D". Zwróć uwagę na powstałe otwory. Mają one średnicę równą średnicy elementów "Insert" każdego z implantów. Używając menu kontekstowego (prawy przycisk myszy) możesz wyekportować go w formacie STL, który jest przyjazny drukarkom 3D.